من هرگز آدم سیاسی نبوده ام (تو غلط میکنی سیاسی نیستی) و نمیدانم چرا؟ البته میدانم از سیاسی کاری پرهیز میکنم بنابراین تلاشمیکنم از کنار آن به آرامی بگذرم. اما از آنجایی که در حوزه تاریخ منطقه و تا حدودی اروپا مطالعه میکنم و کمی با آن آشنا هستمهنگامی که برخی واقعیت های امروز جامعه را در کنار یکدیگر قرار میدهم برخی مسائل برایم بشدت عجیب مینماید و قدرت هضم آنها راندارم. اولا” بسیاری از گروه های مخالف (اپوزیسیون) جمهوری اسلامی علی الخصوص خارج نشین ها را درک نمیکنم. ایشان مصداق بارز کسی هستند که خارج از گود نشسته و “می‌گوید؛ لنگ ش کن!” و دومی سلطنت طلب های طرفدار شازده رضا پهلوی هستند!!!  اما فارغ از اینکه رضاخان که بود و چه شد و چگونه شد! و همین گونه بی کفایتی محمدرضا در بسیاری امور که از آن جمله می توان به فرارهای  مکرر وی در تندباد حوادث اشاره کرد. (مرحوم همیشه فرار را بر قرار ترجیح میدادند!)  حال اساسا بیایید فرض کنیم این هر دو عالی بودند اصلا مدینه آمال، این چه ربطی به شازده رضا پهلوی دارد؟ یعنی میخواهم بگویم ایشان از خود چه دارد؟ صرفا” فرزند یک نفر مثلا” یک پادشاه سابق است؟ آیا دانش سیاسی و مملکت داری دارد؟ آیا در دنیای امروز وزن سیاسی کافی برای اداره کشوری چون ایران را دارد؟  خوب چرا در یک کشور دیگر نشسته و شعار بیخودی می‌دهد!؟ راست می گوید بیاید همین جا و حرفش را بزند مگر قلب و جانش برای وطنش نیست، چه بالاتر و برتر از این که برای وطنش بمیرد و جاودانه گردد! (در این میان کاری به سایر اعضای خاندانِ مثلا” سلطنتی ندارم که بهر دلیل معلوم یا نامعلوم چند تن از ایشان خودکشی کرده اند!) مگر جان شازده از جان کدام یک از جوانانی که در راه آزادی و آزادگی خون خود را فدا کرده اند با ارزش تر است!  راستی دوستان قهرمان پرور اگر این خاندان کارآمد بود چرا پدرانِ تان و بسیاری از بسیار دیگر مردمان واقعه ۵۷ را رقم زدند؟ حالا کارمان به درجه ای از دریوزگی برای داشتن یک چهره مخالف رسیده که نادان ترینْ آدم را به واسطه داشتن نسبت با خاندانی که چندان هم باعث اعتلای ایران نبوده است، ستایش میکنیم!! آقایان و خانم ها چه زمانی قرار است منطق بر سپهر سیاسی ایران حاکم باشد، چه زمانی قرار است ایران کشوری باشد که منتخب واقعی مردم، یعنی مردم خود بر سرنوشت خویش حاکم باشند؟ مگر هم اکنون که داد تان به آسمان است و مجلس یازدهم را که منتخب حقیقی مردم نیست لعن و نفرین نمی کنید...!؟ عزیزان راه نجات کشور یک فرد یا یک قهرمان نیست، خودتان بایستی برخیزید و با تلاش و زحمت در کمال آرامش با تغییر در سایه اصلاح  ساختار سیاسی تنها راه برون رفت از بحران را هیجی کنید! ما هنوز و همچنان الفبای کار تشکیلاتی و حزبی را بلد نیستیم، همچنان منتظر یک ناجی از غیب هستیم ...! باشد که ایران سربلند گردد... ادامه مطلب